गजल,

चुल बुल भएँ म आज उस्को यादले सतायो

अंग अंग के के हुन्छ मिठो मादले सतायो

थोरै भए भुल्न हुन्थ्यो आँशु पुछी बिर्सिदिन्थेँ

मुटु भित्र उनि चल्ने पापी हदले सतायो

चुम्थेँ होला सुस्त सुस्त अंगालेर उनलाई

पोखिने  यो रहर कस्तो अगादले सतायो

सम्हालिन सक्छे कि त !आश गर्छे अझै समा

कस्तो प्यासी तीर चलायो बर्बादले सतायो